Dit klinkt behoorlijk aantrekkelijk maar geldt dat ook eind oktober? Waar heeft ie het over?
Zaterdag 23 en zondag 24 oktober is vliegvisclub The Kingfisher in Markelo geweest. Daar vond het jaarlijkse Sint Hubertustreffen plaats. Mede namens de hengelsportfederatie Oost Nederland heeft de Kingfisher daar een stand ingericht en bemand.
Een evenement over jacht, visserij en buitenleven. Een vliegvisser, buitenlevend jagend op vis, mag daar dan ook niet ontbreken.
De weerverwachtingen en de temperatuursvoorspellingen waren niet echt bijzonder.
Zaterdag was het gewoon koud, een beetje guur en vooral in de middag regen. Het terrein krijgt gelijk een trieste aanblik.
De horecatent stroomde dan ook vol met kletsende, etende en drinkende mensen. Verder kwam er uit een van de pagodetenten een nimmer aflatend vrolijk gepraat over vliegbinden en vliegvissen. De verkleumde vingertjes maakten het steeds moeilijker om de haakjes vol te maken. Maar ja zoals je van een enthousiaste Kingfisher mag verwachten wordt er gewoon doorgegaan. Het tentje werd daarnaast 1 a 2 graden verwarmd door het elektrische campingkacheltje van de familie Eibrink. Zelfs Flory (onze penningmeester) was van de partij. Onder toeziend oog fabriceerde zij enige red tag nimfjes.
De nieuwe aanwas op beursgebied, Warner Veldhuis, wist vakkundig zijn bijdrage te leveren aan het standwerkerconcours voor vliegvissen en de niets vermoedende bezoekers werden naar de strak gelakte bindtafels gelokt. Hier konden ze de fijntjes gebonden vliegen van Wilco en Evert bewonderen. Wilco leek zich te ontpoppen als waterjufferspecialist en Evert liet de garnaal alle hoeken van de vice zien. Blijkbaar heeft hij veel bestellingen gekregen voor de “fly off the year”.
De bezoekers werden overladen met gratis informatie, brochures, pennen, boekjes, schrijfblokjes, zweetbandjes voor warmer tijden, caps, campingfolders, andermans vliegen e.d. Ze moesten dan wel vertrekken met de plastic promotietas van de Hengelsportfederatie Oost Nederland.
Verder konden de bezoekers genieten van hondenshows, dressuur, de jachthoornblazer, een roofvogelshow, een fanfare korps, een markt met verkopers van jachtkleding, wapens, opgestopte dieren, prachtige schilderijen met jacht en dieren taferelen, tingieter, borstelmaker, vogelschieten (niet de roofvogels), een krentenbroodbakker en vele anderen. De relatie met deze bakker raakte zaterdag enigszins onderkoeld doordat ene WV een nare grap wist te maken over de leeftijd van de man. Nadat hij aan het begin van de middag een heerlijk vers gebakken krentenbrood had gekocht leek de relatie weer te ontdooien. Mooi hé als je weer iets goed kan maken!
Laat ik nu niet de koffiedames vergeten die met hun kannetjes en broodjes de inwendige mens kwamen versterken en verwarmen. Ze werden dan ook altijd met open armen ontvangen. Onze tent was soms bijna tot aan de nok toe gevuld.
Zaterdagavond gingen we ook moe, voldaan, met koude handen, voeten, hoofd en …. naar huis.
Het weer voor de zondag zou nog minder (nog minder?!) worden. Gelukkig scheen het zonnetje lekker toen ik uit Harderwijk vertrok. De zon scheen gelukkig ook nog in Markelo en dan ziet het er gelijk een stukje gezelliger en vrolijker uit.
Johan Put en zijn zoon Jordy hadden de tent al geopend, de bindtafels in beslag genomen en waren al volop aan het productie draaien. Dat mag ik dan ook graag zien. Trouwens Jordy is afgelopen week jeugdlid geworden en hij werd vandaag dan ook meteen behangen met een promotieshirt en overladen met cadeautjes van de federatie. Ach, laat die Jordy maar schuiven. Hij was dan ook leuk aan het binden. Van wie zou hij dat nu hebben?
Wilco had het zaterdag blijkbaar erg koud gehad en had zich inmiddels met al zijn warmtekleding inclusief muts uitgerust en kon zich amper verplaatsen. Hij leek wel te gaan ijsvissen.
Samen met Wilco had ik afgesproken om de demonstratie vliegvissen, van de zaterdag zo vermoeid uitziende vliegvisser, over te nemen voor de zondag. Achter onze bindtent werd op het grasveldje verteld wat een vlieghengel, lijn, reel was en werd het werpen kort toegelicht. Hierna werden enkele valse, valse (rol) worpen gepresenteerd met haakloze vlieg. Want ja de veiligheid van de omstanders, voorbijgangers en instructeurs hebben we hoog in het vaandel.
Grappen werden gemaakt over feit dat we in het gras aan het vissen waren maar gelukkig wisten we dat vol overtuiging te pareren met de opmerking dat het hier duidelijk ging om het vangen van de graskarper.
Na onze demo was er de gelegenheid voor de omstanders om aan de hengels te proeven en het werpen uit te proberen. De uitleg en het proberen werden als zeer waardevol en plezierig ervaren.
Af en toe werden we nog geplaagd door een flinke wind, regen en hagel maar dat deerde de inmiddels doorgewinterde buitenlevende vliegvissers niet. Wij besloten dan ook maar om naar binnen te gaan want zonder publiek is het niet leuk en we wilden het tere gras niet te veel beschadigen.
Er blijkt trouwens veel overeenkomsten te bestaan tussen jagers en vliegvissers. Ze zijn graag buiten, willen graag een prooi bemachtigen, kunnen uren praten over hun hobby, vertellen graag sterke verhalen over de grootte van de vangsten en .. lusten graag een hapje en een drankje.
Ik denk dat er binnenkort een busje gaat rijden tussen Markelo en Kampen om de enthousiast geworden bezoekers naar Kampen te vervoeren voor een gezellige bindavond.
Deelnemers alle hartelijk dank voor de geslaagde dagen. Een visgroet van Lammert